Zielone Świątki (Pfingsten) to obok Bożego Narodzenia i Wielkanocy jedno z trzech najważniejszych świąt wśród chrześcijan. W dzisiejszym wpisie Zielone Świątki po niemiecku (Pfingsten) skupię się na tym, jak ten czas jest obchodzony w Niemczech.
Zielone Świątki (Pfingsten) są trochę nietypowym świętem. Wynika to z faktu, że nie są raczej tak hucznie obchodzone jak np Boże Narodzenie, nie ma tu wielu tradycji i zwyczajów, a niektóre z nich występują tylko w nielicznych gminach.
Niemiecka nazwa święta wywodzi się z języka greckiego i oznacza 50 dni, tyle bowiem czasu dzieli Zielone Świątki (Pfingsten) od Wielkanocy. Jest to też święto zamykające okres wielkanocny.
Zielone Świątki (Pfingsten) to święto Ducha Świętego (der Heilige Geist) i uważa się je za początek kościoła chrześcijańskiego.
Po Wniebowstąpieniu Pańskim (Christi Himmelfahrt) uczniowie Jezusa (die Jünger) zbierają się razem w Jerozolimie. W mieście trwa w tym czasie święto, jednak mężczyznom nie jest do świętowania. Ich nauczyciel, Jezus, ich opuścił i bez niego jest im trudno i smutno.
Nagle przez pomieszczenie, w którym się zebrali przelatuje mocny wiatr, a nad ich głowami pojawiają się języki ognia (Feuerzungen). To wszystko sprawia, że mężczyźni zaczynają nagle mówić w wielu językach.
Uczniowie Jezusa (die Jünger) są przekonani, że to wszystko dzięki Duchowi Świętemu (der Heilige Geist). Nabierają odwagi i idą w miasto opowiadać o cudzie, który ich spotkał i o swoim nauczycielu.
Powyższy mocno uproszczony opis Zesłania Ducha Świętego przygotowałam na podstawie poniższych niemieckich materiałów. Są one przeznaczone częściowo dla dzieci i w związku z tym całkiem przyjemnie się je ogląda i można z nich wyciągnąć dużo typowo religijnego słownictwa.
Niemieckie zwyczaje z okazji Zielonych Świątek (Pfingsten)
Mimo że Zielone Świątki (Pfingsten) to w kościele jedno z ważniejszych świąt, to wiele osób nie do końca zdaje sobie sprawę, na czym ono polega.
Z tego względu oraz pory roku (wiosna w pełni) wielu Niemców wykorzystuje czas Pfingsten na mini urlop. Niemcy ruszają w tym czasie na piesze wędrówki, do zoo czy na wyprawy rowerowe.
Duch Święty jest często przedstawiany jako biały gołąb (die Taube). W średniowieczu praktykowano w kościele z okazji Pfingsten wypuszczanie żywych białych gołębi lub drewnianego ptaka na sznurku przez otwór w dachu kościoła.
Symbolem Ducha Świętego jest też ogień, dlatego gdzieniegdzie rozpala się (entzünden) z okazji niemieckich Zielonych Świątek Pfingstfeuer, wielkie ognisko.
W niektórych domach w czasie świątecznego śniadania pojawia się Pfingstkerze, specjalna świeca, którą można przed sobą postawić i rozpalić.
W południowych Niemczech zdarzają się domy, gdzie jest Herrgottswinkel. To miejsce w jednym z rogów pokoju, gdzie znajduje się figura Jezusa lub Maryi. Z okazji Zielonych Świątek w części takich domowych kapliczek pojawia się Heiliggeisttaube, wyrzeźbiony z drewna gołąb ze słomianymi promieniami. W niektórych rejonach całość znajduje się w szklanej kuli.
Głownie w Szwabii (choć nie tylko) z okazji Zielonych Świątek odbywają się procesje kościelne (Pfingstprozessionen).
Popularne są też zielonoświątkowe kiermasze (Pfingstkirmessen), które maja charakter jarmarku. Głównymi punktami tych imprez są występy grup muzycznych i/lub tanecznych.
„geputzt / herausgeputzt / geschmückt / aufgemacht sein wie ein Pfingstochse „, czyli wystrojony jak wół zielonoświątkowy. To współczesne określenie oznaczające osobę, która ubrała się krzykliwie, często nieadekwatnie do sytuacji.
Wyrażenie to pochodzi od tradycji związanej z Pfingsten. Zielone Świątki to czas kiedy wypuszczano bydło na pastwiska po zimie. Ponieważ dla wszystkich to było ważne wydarzenie było ono często poprzedzone pochodem, procesją, na której czele znajdował się nawiększy i najsilniejszy wół w wiosce. Z okazji tego święta był on obwieszony ozdobami: dzwonkami, wstążkami i kokardkami.
Źródło:
https://www.philognosie.net/ostern/pfingsten-geschichte-und-braeuche-des-pfingstfestes
