13. Hannah Arendt – film

Reżyser: Margarethe von Trotta

Grają m.in.: Barbara Sukowa, Axel Milberg, Julia Jentsch

Film opowiada krótki fragment życia Hannah Arendt, niemieckiej filozofki i myślicielki żydowskiego pochodzenia. Udało jej się uciec z Niemiec najpierw do Francji, przed wybuchem II Wojny Światowej, a potem do Stanów w trakcie jej trwania. Akcja filmu rozgrywa się po wojnie i przedstawia jej podejście do procesu Adolfa Eichmanna, głównego koordynatora planu ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej.

Film jest na początku trochę trudny w odbiorze, jeśli nie wiemy kim była tytułowa postać i czym się zajmowała. Z czasem jednak udało mi się zanurzyć w tę historię i bardzo się cieszę, że wreszcie udało mi się obejrzeć ten film. Mimo, że jest w znacznym stopniu związany z tragedią II Wojny Światowej, nie ma tu żadnych drastycznych scen, wszystko bazuje na dialogach między bohaterami i autentycznych taśmach z procesu Eichmanna. Do tej pory nie miałam nigdy okazji oglądać nagrań z procesów norymberskich, ani w zasadzie żadnych innych i wypowiedzi świadków i samego zbrodniarza zrobiły na mnie bardzo duże wrażenie. Jeśli czytaliście coś o filmie, albo samej Hannah Arendt, to wiecie zapewne, że wydana przez nią książka wywołała burzę wśród środowisk żydowskich w Stanach (i zapewne nie tylko tam). Nie do końca rozumiem skalę tego zjawiska i skandaliczne zachowanie (jeśli wierzyć filmowi) niektórych osób nękających autorkę. Dlaczego osoby uważające się (i będące też oczywiście) ofiarami tak wielkiej tragedii jak Holocaust prześladowały innego człowieka za jego poglądy? Sytuacja w obozach była na tyle ekstremalna, że trudno, moim zdaniem, bezrefleksyjnie oceniać czyjeś zachowanie. Znamy się na tyle, na ile nas sprawdzono i nie wiadomo, jak więźniowie by się zachowywali, gdyby historia potoczyła się tak, że to oni byliby strażnikami. Film dał mi dużo do myślenia i kiedyś z chęcią do niego wrócę. Jeśli tylko macie okazję, to zdecydowanie polecam Wam obejrzenie Hannah Arendt.